GAUA

Etxe txiki txukun batean,
Guau! Guau!
Zegoen txakurra,
mundua bezain handia zen txakur bat,
zeruan zegoen puztarri txuriari begira,
ama esnatu zen egarri zegoelakoz,
nota trakets horiek belarrietan min egin
eta edaten ari zen edalontzia lurrean
eseri zen eta diamantea bezain
distiratsu gelditu zen.
Leihora joan eta gauari begira gelditu.
Gauean, txakurrak oihuka
Gauean, ilargi txuria
Gauean, batzuk lotan
Gauean, batzuk parrandan.
Ama ohera buelatatu, senar handia,
senar indartsua, senar itsusia,
ohetik altxatu zen emaztea oheratzean,
komunera pisa egitera, ohera lo egitera.
Txakurra oraindik kanpoan,
triste dago txakurra,
txakurra bezain triste dago haurra,
haurra bezain lokartua dago aita.

Yaiza Solano. DBH3