GORROTOTIK MAITASUNERA

Egun hartan gorrotoak fiu, fiu egin zuen
Haize tarteetan,
gorrotoa, bai, larriki sentitutako
garrasi amorratu hori.

Mende oso bat egon nintekeen fiu, fiu
hori ikusten,
guda batera joandako gizonen, emakumeen
antzera egon nintekeen.

Zergatik denbora guzti hori?
Zergatik gorroto handi hori?
Zergatik eta zergatik galdetzen nion
nire buru koxkor honi.

Zurekin joan nintzen, eta
zure mundua sortu nuen, baina
nirekin etorri ziren, eta
nire mundua suntsitu zenuen.

Egun alaiak izan ziren zurekin,
zurekin alaia nintzen edonon,
edonon zinen alaia nirekin, baina
ikusitako irudi hark gorputza ziztatu zidan.

Hala ere, ni ez naiz errendituko,
Eguakiak abestuko du,
zuhaitzek dantzatuko dute,
nire begiak nire arimaren ispilu
izango dira.

Arima alaia izango da…
Begiak hara, begiak hona,
begiak itxiko ditut eta,
ametsak hara, ametsak hona.

Eta inoiz gehiago bakardadea,
orain maitasuna,
sentimenduetatik loratutako amets goxoa.

Iñaki Leunda. DBH 3