2009/06/25

DIKTADURA

Batzuetan gure aiton-amone
beren garaiko istorioak kontatzen
hasten dira
eta, bakoitzero
guk
barrutik:” puf…” esaten hasten gara
baina beraiek segi egiten dute
orduan, zuhaitzak astintzen dira
istorio horiei gorrotoa baliete bezala
gorrotoa, amorruak jaurtikitako garrasi gogorra
bai, hori da gorrotoa
baita ere,
armairu zaharrak negarrez hasten dira
istorio hau gogoratu ez nahian.
Eta , zergatik hau guztia?
Zer gertatu zitzaien?
Une horretan, beraiei entzuten jartzen gara
Gu hain ondo bizi gara…
geure mundu irrealean, perfektuan,
sufrimendu gabe, dena dugu, ez zaigu ezer falta…
eta beraren… hain gaizki pasatu zuen…
Egunero, jaiki ez nahian
Egunero, negarrez
Egunero, gosez
Egunero, sufritzen.
Eta gu hemen
zerbait nahi dugu eta lortzen dugu.
Gu atzerrira, oporretara joateko goaz
Beraiek ihes egiteko.
Horregatik eskatzen dizuet, neska-mutilak,
Ez naiz ari duela 100 urtez hitz egin, ez,
duela gutxi gertatu zen hau,
geure gurasoek baita bizi zuten garai hau
baina, orain garrantzitsuena,
garrantzitsuena gu oroitzea
oroitzea eta inoiz ez ahaztea
ahaztea… zertarako???
hobeto oroitu eta kontatu.


Konta diezaiogun munduari
geure aiton-amonei, gurasoei
zertaz pasatuarazi zieten.

Diktadura.
Hori bai hitz itsusia.
Baina… zorigaitza, erreala.
Lagunak agurtu, eta ez zekiten, hurrengo egunean
berriro ikusiko zuten.
Agian bere etxera joan eta hil egingo zuten
ala agian berari…
Edozer gerta zezakeen,
Franko bezala ez pentsatzeagatik.
Euskaraz hitz egin… eta hil
baina guk… ez dugu erabiltzen… zergatik???
Nahi ez dugulako!
Mutil, mesedez… badakizu zergatik zauden hemen?
Zergatik gauden?
Gure aiton-amonek; garen hartan, bizirik iraun zutelako,
Ihes eginez
edota, ezkutatuz
Ah! Beste era bat ere badago!
Zu, seme izatea
gure aiton-amonen lagunen hiltzailearena.
Horregatik eskatzen dizuet,
entzuten ari nauzuenei…justizia egin dezagun
ez utzi hiltzaile honek guri irabazten.
Gu sendoagoak gara.
Kontatu egin zidanean, egun hartan,
euria egiten hasi zen
eta horrek negar egiten dudanean
gogoratu egin ninduen.
Euria lehioetan jotzen
malkoa tantetan lehortzen
eguzkia hodeietan ezkutatzen.
Ezin da horrela geratu,
baina, ezin dugu atzera bueltatu…

Amaia Ciaurriz. DBH 3

No hay comentarios: